JANUSZ SIDŁO

"Najbardziej pechowy oszczepnik świata" debiutował na igrzyskach w roku 1952. Do Helsinek pojechał jednak bez trenera i nic nie osišgnął. Po powrocie do wioski olimpijskiej, zdenerwowany słabym startem, rzucił oszczepem o siedem metrów dalej niż w konkursie. Milowym krokiem w karierze Sidły był mecz lekkoatletyczny NRD-Polska w roku 1953. 20-letni zawodnik jechał do Jeny z rekordem życiowym poniżej 70 metrów. W drugiej serii o prawie 8 m poprawił swoje najlepsze osiągnięcie (77,32). Był tak pewny zwycięstwa, ze postanowił zakończyć konkurs. Ekipa filmowców poprosiła go jednak o jeszcze jednš próbę. Zgodził się i jako drugi na œwiecie rzucił oszczep poza granicę 80 metrów. Do rekordu świata (80,41) zabrakło mu 26 centymetrów. Pół roku przed igrzyskami w Melbourne w roku 1956 Sidło ustanowił w Mediolanie rekord świata wynikiem 83,66. Do Australii jechał jako faworyt. Niespodziewanie na olimpiadzie lepszy okazał się Norweg Daniefsen. Sidło był drugi. Podczas igrzysk w Rzymie już w eliminacjach rzucił 85 metrów. Na rozgrzewce przed półfinałem mało brakowało, oszczep jednego z zawodników trafiłby Sidłę w twarz. Janusz był tym tak roztrzęsiony, ze nie awansował do finału. Niepowodzeniem zakończyły się także jego olimpijskie starty w Tokio i w Meksyku. Jeszcze podczas pożegnalnych zawodów w roku 1973, majšc 40 lat, wygrał z dobrym wynikiem 74,48 m. Zaczšł chorować, badania wykazały, że ma wodę w płucach, miał też kłopoty z sercem. Po operacji czuł się coraz gorzej. Załamał się, przestał walczyć. Chyba pierwszy raz w życiu. Zmarł 2 sierpnia 1993 roku.

Fot: ADM/CAF