Konkursy skoku o tyczce rozgrywane były w okresie międzywojennym nie tylko na stadionach, ale i boiskach szkolnych. Zawodnicy używali tyczek bambusowych lub drewnianych, lądowali nie na gąbczastym zeskoku, lecz na piachu lub trawie. Konkurencja ta znalazła się w programie święta sportowego młodzieży w Kielcach 24 maja 1925 roku na boisku Sokoła przy ówczesnej ul. 3 Maja (w rejonie dzisiejszego stadionu piłkarskiego przy ul. Ściegiennego). „Gazeta Kielecka” (nr 43/1925) informowała, że „z ćwiczeń chłopców szczególnie zainteresowały wszystkich skoki o tyczce, w których wyróżnili się świetnie postawieni sportowo” Jerzy Czarniecki i Ludwik Witkowski. Ten pierwszy, najlepszy w latach 20. kielecki lekkoatleta, skoczył wówczas 2,80 m.
Tyczkarze rywalizowali również na tym samym boisku podczas zawodów zorganizowanych 7 czerwca 1925 roku z okazji Zlotu Sokolego. Konkurs był bardzo wyrównany, zwyciężył Jan Wierzbicki z rezultatem 2,64 m, przed Włodzimierzem Kubackim – 2,60 m i Czarnieckim – 2,57.
Także w czerwcu 1925 roku skakano o tyczce na zawodach lekkoatletycznych rozegranych w ramach święta sportowego w Stopnicy. Jak informował „Przegląd Sportowy” (nr 27/1925), startowali w nich uczniowie miejscowego gimnazjum koedukacyjnego od klasy IV do VII. Zwycięzca Lech z klasy V skoczył 2,73 m. Wyniku drugiego w konkursie Idziaka z klasy VI nie podano.
Podczas święta sportowego młodzieży szkolnej w Sandomierzu 3 października 1926 roku skok o tyczce wygrał Gorzelewski wynikiem 2,75 m. Dwa lata później w Końskich Mieczysław Mirkowski ze Skarżyska-Kamiennej skoczył 3,15 m. „Wykazał piękny styl skoku o tyczce i dobrze się zapowiada na przyszłość” – komentował „Przegląd Sportowy” z 14 lipca 1928 roku. Wówczas był to wynik na poziomie drugiej dziesiątki krajowej, rekord Polski wynosił 3,60 m
Mirkowski wielkiego postępu już nie zrobił, swój najlepszy wynik – 3,20 m – uzyskał w 1936 roku w Starachowicach.
3,25 m skoczył podczas zawodów propagandowych w lipcu 1930 roku w Działoszycach Nowak z AZS Kraków.
W Kielcach w latach 30. najlepszym tyczkarzem był Jan Lipczewski z Koła Sportowego „Rejak”, działającego przy Gimnazjum im. Stefana Żeromskiego (do 1934 im. Mikołaja Reja). Kilkakrotnie poprawiał rekord miasta w tej konkurencji. 29 września 1935 roku podczas mistrzostw Kielc szkół średnich na stadionie WKS (dziś stadion piłkarski przy ul. Szczepaniaka) pokonał wysokość 2,95 m. Taki sam rezultat uzyskał dziewięć dni później podczas mistrzostw szkoły rozgrywanych na boisku za jej gmachem między obecną ul. Jana Pawła II a ul. Wesołą.
Oto tabela najlepszych świętokrzyskich tyczkarzy z okresu międzywojennego, jaką sporządziliśmy w oparciu o informacje prasowe i inne dostępne materiały:
3,20 Mieczysław Mirkowski, Granat Skarżysko, 24.05.1936 Starachowice
2,95 Jan Lipczewski, 1919, KS Rejak Kielce, 29.09.1935 Kielce
2,85 Zygmunt Florczyk, 1918, KS Rejak Kielce, 7.10.1935 Kielce
2,80 Jerzy Czarniecki, 1904, Lechia Kielce, 24.05.1925 Kielce
2,78 Stępczyński, WKS Kielce, 14.06.1936 Kielce
2,75 Gorzelewski, Gimnazjum Sandomierz, 3.10.1926 Sandomierz
2,75 Jan Rejecki, 1912, Gimnazjum Końskie, 3.05.1930 Końskie
2,73 Lech, Gimnazjum Stopnica, 06.1925 Stopnica
2,64 Jan Wierzbicki, Sokół Kielce, 7.06.1925 Kielce
2,60 Włodzimierz Kubacki, Sokół Kielce, 7.06.1925 Kielce
2,60 Wojewódzki, niestowarzyszony, 06.1933 Jędrzejów
2,60 Mieczysław Jagielski, WKS Kielce, 23.09.1934 Kielce