Z Łodzi przez Kraków do Kielc. Pierwsze takie wzmocnienie i sukcesy. Rok 1966

2 listopada 2017 Posted in  historia

W poprzednich latach najlepsi lekkoatleci odchodzili z Kielecczyzny i zdobywali laury dla innych ośrodków. Wystarczy wspomnieć Stanisława Brzozowskiego, Stanisława Kowala, Zdobysława Stradowskiego z Kielc, Józefa Głogowskiego i Andrzeja Plenkiewicza z Radomia, Krystynę Snop-Nowakowską, Witolda Barana i Zofię Sadkowską z Ostrowca Świętokrzyskiego.

Mirosława Sałacińska 17 czerwca 1966 r. na stadionie Błękitnych w Kielcach skoczyła wzwyż 1,61 m

W roku 1966 do wojska odeszli z kieleckich Budowlanych medaliści mistrzostw Polski juniorów – oszczepnik Ryszard Kuzka i biegacz Janusz Kaus. Równocześnie po raz pierwszy lekkoatletyka Kielecczyzny została poważnie wzmocniona przez zawodniczkę ze ścisłej krajowej czołówki. Po ukończeniu studiów w Krakowie do Kielc przeniosła się Mirosława Sałacińska. Pochodząca z Łodzi lekkoatletka zaliczała się do najlepszych polskich sprinterek i skoczkiń w dal. Miała już na koncie dwa tytuły mistrzyni Polski – zdobyty 1964 roku w skoku w dal oraz rok wcześniej ze sztafetą 4×100 m krakowskiego AZS.

W Kielcach, do których przybyła wraz z trenerem i przyszłym mężem Edmundem Sarną, znacznie powiększy ten dorobek. W barwach Budowlanych awansuje do światowej czołówki i odniesie swoje największe sukcesy na arenie międzynarodowej.

W 1966 roku mieliśmy ich skromną zapowiedź. Pani Mirosława reprezentowała Polskę w skoku w dal w wygranym meczu z RFN (17 września w Wuppertalu) i przegranym z NRD (1 października w Magdeburgu). W tym pierwszym była czwarta z wynikiem 6,05 m, a drugim trzecia – 6,14 m.

Wcześniej zakwalifikowała się na mistrzostwa Europy, które na początku września rozegrane zostały w Budapeszcie. Start na Nepstadionie w pięcioboju nie był zbytnio udany, z wynikiem 4.306 pkt uplasowała się na 15. miejscu. Gdyby powtórzyła uzyskany dwa tygodnie wcześniej w Spale rezultat 4.477, uplasowałaby się pięć lokat wyżej

W mistrzostwach Polski na początku sierpnia w Poznaniu zawodniczka Budowlanych wygrała pięciobój z dorobkiem 4.332 pkt. Ponadto była szósta w finale biegu na 100 m z czasem 12,4 s. Dużą niespodziankę na tych zawodach sprawił 20-letni Kazimierz Litwiński z KSZO Ostrowiec, który rzucił oszczepem 71,24 m i zajął piąte miejsce. Do brązowego medalisty stracił tylko 40 cm.

Kazimierz Litwiński, rekordzista okręgu w rzucie oszczepem

Juniorzy po wyjątkowo bogatym w sukcesy roku 1965, kiedy to pięciokrotnie stawali na podium mistrzostw Polski, tym razem nie zdołali się do niego zbliżyć. Na zawodach w połowie lipca w Łodzi tylko Marian Raczkowski z Budowlanych zdołał wywalczyć miejsce w ścisłym finale, kończąc na szóstej pozycji bieg na 1500 m z przeszkodami w czasie 4.23,9.

Młodzicy oficjalnych mistrzostw nie mieli. Za nieoficjalne uznawano krajowe igrzyska młodzieży szkolnej, rozegrane na początku października w Białymstoku. Wypadli tam bardzo dobrze. Pierwsze miejsca zajęli: Andrzej Konik w biegu na 600 m z czasem 1.27,9 i Robert Czekaj w skoku o tyczce z wynikiem 3,62 m (obaj Budowlani) oraz Jerzy Gorgoń z Granatu Skarżysko, który skoczył w dal 6,70 m. W rzucie młotem Ryszard Musiał z Budowlanych był drugi z rezultatem 52,75 m, a jego klubowy kolega Andrzej Ficek trzeci – 49,20 m. Ponadto Józef Skorża z Orląt Radom uplasował się na trzeciej pozycji w skoku o tyczce z wynikiem 3,30 m. Kieleckie w punktacji wojewódzkiej zawodów zostało sklasyfikowane na dziewiątym miejscu, a w klubowej Budowlani zajęli wysokie czwarte, będąc najlepsi wśród chłopców.

Kielecki klub był też zdecydowanie najlepszy w okręgu. W czerwcu wygrał drużynowe mistrzostwa w Skarżysku z dorobkiem 43.559 pkt, przed Granatem (40.215) i Łysogórami, stanowiącymi reprezentację województwa LZS (34.673). We wrześniu w Kielcach Budowlani zajęli drugie miejsce za Cracovią w zawodach o awans do nowej II ligi. Uzyskali 11. wynik wśród 24 klubów zakwalifikowanych do tej klasy rozgrywek. W październiku w Warszawie wystąpili jeszcze w zawodach, których stawką był awans do I ligi. Nie mając na to szans, potraktowali start ulgowo i zajęli ostatnie miejsce. W efekcie spadli też na ostatnią 24. pozycję w tabeli II ligi za 1966 rok.

Klub kontynuował też nawiązane w poprzednim roku kontakty z lekkoatletami z Bańskiej Bystrzycy z ówczesnej Czechosłowacji. W ramach majowego mityngu z okazji Dnia Budowlanych tamtejsza Dukla pokonała kielczan 112:77. W sierpniu Budowlani pojechali z rewizytą za południową granicę i rywalizowali nie tylko z Duklą, ale także z drużyną z węgierskiego Salgotarian. Zajęli w tym trójmeczu drugie miejsce za gospodarzami.

Czołowi biegacze Budowlanych, od prawej Janusz Marciniewski, Jan Krawczyk i Andrzej Suskiewicz

Jeśli chodzi o mecze międzyokręgowe, to seniorzy Kielecczyzny zmierzyli się pod koniec maja w Białymstoku z gospodarzami, ulegając 130:177. Na początku września juniorzy przegrali na wyjeździe z Lublinem – w konkurencjach żeńskich 46:57, a męskich 94:105. Rozegrany 25 września w Skarżysku mecz młodzików z Lublinem zakończył się zwycięstwem chłopców 65:53 i porażką dziewcząt 39:56.

Najbardziej wartościowy wynik, jaki w 1966 roku oglądali kibice Królowej Sportu na terenie województwa kieleckiego, uzyskany został 21 września w Radomiu-Wacynie. Podczas zorganizowanych przez tamtejszą szkołę rolniczą zawodów świeżo upieczony mistrz Europy na 100 m Wiesław Maniak pokonał ten dystans w 10,2 s, zaledwie 0,1 s wolniej od własnego rekordu Polski. Andrzej Badeński i Jan Werner, złoci medaliści z Budapesztu w sztafecie 4×400 m, przebiegli 100 m w 10,4 s. Po raz kolejny do Radomia przyjechał też Janusz Sidło, rzucając oszczepem 76,40 m.

Ten utytułowany zawodnik startował również na wspomnianym mityngu Budowlanych 8 maja w Kielcach. Zwyciężył pewnie w swej koronnej konkurencji z rezultatem 75,80 m. Według „Słowa Ludu”, zawody te oglądało 4 tys. widzów. Jeszcze więcej osób było 23 kwietnia w Starachowicach na mityngu towarzyszącym propagandowej sztafecie w ramach obchodów jubileuszu Tysiąclecia Państwa Polskiego. Badeński przebiegł tam 100 m w 10,6 s, wyprzedzając o 0,1 s innego kadrowicza Edwarda Romanowskiego.

Jeśli chodzi o mistrzostwa okręgu, to biegacze na przełaj rywalizowali 3 kwietnia w Lipinach (powiat opoczyński), seniorzy na stadionie w Skarżysku (21-22 maja), juniorzy w Ostrowcu (1-2 października), a młodzicy w Kielcach (3 czerwca). Wieloboiści o tytuły najlepszych walczyli 22-23 października w Ostrowcu (seniorzy) i w Kielcach (juniorzy i młodzicy). Dużą rangę miały też zawody w ramach Spartakiady Ziemi Kieleckiej, rozegrane w dwóch terminach: 11-12 czerwca w Ostrowcu (wieloboje i chód) oraz 17-19 czerwca w Kielcach (pozostałe konkurencje).

Sztafeta 4×100 m Wisły, od lewej Aleksander Śliwowski, Jan Odrobina, Joachim Langer i Ryszard Kozioł

Drużynowa rywalizacja w okręgu pod nieobecność występujących w II lidze Budowlanych zakończyła się zwycięstwem skarżyskiego Granatu. Kolejne miejsca zajęły: 2. LZS Łysogóry Kielce, 3. KSZO Ostrowiec, 4. LZS Wąglanka Opoczno, 5. Radomiak Radom, 6. Wisła Sandomierz, 7. Pronit Pionki, 8. LZS Radomka Radom, 9. LZS Radomka Radom, 10. LZS Łysica Kielce.

Drużynowe mistrzostwo okręgu juniorów i młodzików zdobyli Budowlani, a na kolejnych dwóch miejscach w tych kategoriach uplasowały się MKS Ostrowiec i KSZO.

Indywidualnie zdecydowanie najlepszą lekkoatletką Kielecczyzny w 1966 roku była Mirosława Sałacińska. Jako jedyna znalazła się w tabelach światowych, zajmując 32. miejsce w skoku w dal z wynikiem 6,16 m, 33. w pięcioboju (4.477) i 65. w skoku wzwyż (1,66). W Polsce w pięcioboju okazała się najlepsza, w dal druga, a wzwyż trzecia. Ponadto uplasowała na szóstej pozycji na 200 m (24,6) i dziewiątej na 100 m (12,0).

Z pozostałych lekkoatletów okręgu już nikt nie zdołał zająć miejsca w pierwszej dziesiątce. Pod koniec drugiej była Henryka Jóźwik z Budowlanych na 800 m. W trzeciej znalazła się Lucyna Charkiewicz z Granatu w rzucie dyskiem, a w piątej Janina Wiązowska z Łysogór na 800 m i Danuta Fulara z KSZO w dysku.

Na czele biegu Ignacy Tokarz, rekordzista okręgu na 3000 m z przeszkodami

Z mężczyzn najwyższe 12. miejsce zajął Kazimierz Litwiński w oszczepie. W drugiej dziesiątce byli też Ignacy Tokarz (3000 m z przeszkodami), Jan Sadkowski (dysk) i Andrzej Kowalczyk (oszczep) z Budowlanych oraz Józef Glibowski z KSZO (młot). W trzeciej znaleźli się Litwiński i Sadkowski w dziesięcioboju, w czwartej Jan Krawczyk (800 m) i Maciej Strug (trójskok) z Budowlanych, Bogdan Borys (tyczka), Adam Taras (dysk) i Jerzy Jakowski (dziesięciobój) z Granatu oraz sztafeta 4×400 m Budowlanych. W piątej dziesiątce byli Jan Odrobina z Wisły Sandomierz na 100 m oraz Zdzisław Włodarczyk z Granatu i Wojciech Michałowski z Budowlanych w dziesięcioboju.

Bogdan Nocuń na czele stawki chodziarzy

Ponadto w chodzie sportowym, w którym startowało mniej zawodników, lokaty w drugiej dziesiątce na dystansach 10 i 20 km zajął Bogdan Nocuń z Budowlanych. Konkurencja ta zaczęła być uprawiana także na Kielecczyźnie, do czego okręg i kluby mobilizowało wprowadzenie jej do klasyfikacji drużynowych. Radzący sobie najlepiej Nocuń startował nawet w mistrzostwach Polski na 20 km, zajmując 12. pozycję z czasem 1:53.12. Jesienią do Kielc przyjechał trener kadry Franciszek Szyszka i przeprowadził trening z ośmioma zawodnikami.

Nieoficjalnym rekordzistą Polski młodzików zastał w 1966 roku Jerzy Gorgoń z Granatu, który w trójskoku uzyskał rezultat 14,29 m. Z rekordów okręgu, jakie zostały pobite w 1966 roku, większość była dziełem Mirosławy Sałacińskiej. Zawodniczka Budowlanych poprawiała je kilkanaście razy w biegach na 100 i 200 m, skokach wzwyż i w dal oraz w pięcioboju. Przed jej przyjściem do Kielc w tych konkurencjach wynosiły odpowiednio: 12,5, 26,5, 1,48, 5.67 i 3.857. W pierwszym roku startów doprowadziła je do poziomu: 12,0, 24,6, 1,66, 6,16 i 4.477.

Joachim Langer

Cztery razy rekord w biegu na 3000 m z przeszkodami poprawiał Ignacy Tokarz, którego Budowlani pozyskali na jeden sezon z AZS Kraków. Najlepszy wynik miał na mistrzostwach Polski –  9.02,2. Trzykrotnie rekordowe rezultaty uzyskiwali oszczepnicy, pokonując po raz pierwszy granicę 70 m. Rozpoczął w maju Andrzej Kowalczyk (71,13), w sierpniu na mistrzostwach Polski Litwiński rzucił 11 cm dalej, a na koniec sezonu 71,70 m. Autorami kolejnych rekordów byli Jan Krawczyk (1.53,4 na 800), Maciej Strug (14,73 w trójskoku), sztafety Budowlanych 4×100 (43,4) i 4×400 m (3.25,1) oraz Jan Odrobina (10,7 na 100 m), który wyrównał ponadto rekordowy wynik na 200 m (22,3). Natomiast rekord w skoku w dal (7,05 m) wyrównał Joachim Langer z Wisły Sandomierz. Był on oficerem w tamtejszej jednostce wojskowej, prowadził też treningi. Miał udział w tym, że sandomierscy lekkoatleci zaczęli się liczyć w okręgu kieleckim. Po sezonie 1966 opuścił jednak to miasto i klub.